Rezo aziz mikeladze

ხელმძღვანელობა

ყველა ხელმძღვანელი, მუშაკისგან მოითხოვს საქმის კარგად შესრულებას, მაღალ ეფექტიანობას

ყველა ხელმძღვანელი, მუშაკისგან მოითხოვს საქმის კარგად შესრულებას, მაღალ ეფექტიანობას, ფუტკარივით მუშაობას, თაფლის მოზიდვას და ჩარჩოს აშენებას. თუკი ფუტკრებს სკიდან კვამლით გამორეკავ ან თუ ყველას დახოცავ, მაშინ იოლად ამოიღებ თაფლს. თუმცა ეს უკანასქნელი თაფლი იქნება, რომელიც ამოიღე ამ სკიდან. მაგრამ თუ ფუტკრებს მათთვის საჭირო თაფლს დაუტოვებთ და რაც მორჩება ამოვიღებთ, ფუტკრები თაფლის მოტანას და ჩარჩოს აშენებას გააგრძელებენ.

 არ არსებობს ფანტასტიკური მუშაკი. ხელმძღვანელის გონივრულობა-სიძლიერე გამოჩნდება მაშინ, როცა მათ მიიღებს ხარვეზებთან-შეცდომებთან ერთად და შეძლებს მათ ეფექტურ მუშაობას. თუკი ხელმძღვანელი მუშაკს გააკრიტიკებს, მაშინ მუშაკს თავდაცვის რეფლექსები გაუძლიერდება. შესრულებული არასწორი საქმის გამართლებას და მის დასასაბუთებლად ათას სამტკიცს მოიტანს. ნაკლს-შეცდომას ადვილად ვერავინ აღიარებს. კრიტიკიდან გამომდინარე განაწყენდება, მუშაობის სურვილს დაკარგავს, სასურველ სარგებელს ვერ მივიღებთ. ადამიანის ეფექტური მუშაობის უმთავრესი კომპონენტი მოწადინებაა.

 ყველა ხელმძღვანელს ხელმძღვანელი ჰყავს. ნეტავ ეს ხელმძღვანელი, თავისი ხელმძღვანელი წინაშე კარგი მუშაკია?! ისეთნაირად ასრულებს საქმეს, პატივს აგებს თუ ვერა თავის ხელმძღვანელ, როგორსაც მოელის?! თუკი თავისი ხელმძღვანელის წინაშე დანაშაულს სჩადის, მაშინ მუშაკების დანაშაულიც არ უნდა დაინახოს ხანდახან. განა ყველაზე დიადი ბრძანებლის გამჩენი ალლაჰის წინაშე უდანაშაულო და უცოდველი მსახური თუ არსებობს? თუკი მუშაკები ურჩნი არიან, მოვალეობებს უნაკლოს ვერ ასრულებენ, მაშინ უნდა დავფიქრდეთ, რომ ალბათ ჩვენც ვერ ვასრულებთ ჩვენზე დაკისრებულ ვალდებულებებს.

 ყველაზე დამნაშავე პატიმარიც კი, უდანაშაულოდ თვლის თავს, ჩადენილი დანაშაულის გამართლებას ეცდება, ყველას საკუთარი თავი საუკეთესო ადამიანად მიაჩნია. როცა დამნაშავე პატიმარსაც ასე ჰგონია, განა სხვა დანარჩენი ადამიანები როგორ მოიქცევიან?!

 ნათლად ჩანს, რომ უნაკლო ადამიანი არ არსებობს, მაშ, ჩვენ ადამიანების ნეგატიური მხარე კი არა არამედ დადებითი მხარე უნდა შევიცნოთ და იქედან უნდა მიუახლოვდეთ. ყველა ადამიანს დადებითი და უარყოფითი მხარე გააჩნია. ჩვენ მათ დადებითი მხრეები უნდა მოუწონოთ, შევაქოთ და ასე წავახალისოთ, რათა მივიღოთ მათგან საქმეში ყველაზე მეტი სარგებელი. საქმე კრიტიკით არ უნდა წამოვიწყოთ! პოტენციური ენერგია, სითბურ ენერგიად არ უნდა გარდავქმნად, უბრალო კრიტიკა წარმოქმნის ნაპერწკალს, იგი შეეხება თუ არა ადამიანის სიამაყე, აფეთქების საბაბი გახდება, რადგან სიამაყიდან გამომდინარე, წნევა ისედაც მკვეთრად არის გაზრდილი.

 თუკი სიჩქარეს გადავაჭარბებთ და კლდეს შევასკდებით და კლდეს გადავაბრალებთ, თუკი ხელს გველის ხვრელში ჩავყოფთ, გველი დაგვკბენს და გველს გადავაბრალებთ, როგორ ფიქრობთ ეს ყველაფერი ნორმალურად გეჩვენებათ. მაშ, გონიერი ადამიანი; კლეს, გველს კი არ გადააბრალებს არამედ თავისთავში ხარვეზის აღმოფხვრას დაიწყობს. ამიტომაც მმართველის უპირველესი პირობა კრიტიკის სრულებით დავიწყებაა. მეორე პირობა კი, ადამიანების შეცნობაა.

 ყველა ადამიანს სურს, რომ უმნიშვნელოვანესი და საუკეთესო პიროვნებად წარმოჩდეს. ეს სურვილი რა თქმა უნდა ნებისმიერ შეგირდშიც კი არსებობს…

Comment here